crash

Het ging te goed, ik had het moeten weten. Gisterenavond begon er een venijnig vies metaalsmaakje in m'n mond te komen. Ik was er voor verwittigd dat het kon gebeuren, maar was er van overtuigd dat het mij niet zou overkomen. Zelfs mijn lippen smaakten naar ijzer. Vanochtend met het ontbijt was het gelukkig beter, maar nu is het terug opgekomen. Qua dieet kan het wel tellen, NIKS smaakt nog, jakkes!! De vermoeidheid zuigt me momenteel leeg, en het begint stilaan frustrerend te worden. Op momenten als deze wordt het me allemaal een beetje teveel. Mensen die gezond zijn beseffen jammer genoeg niet vaak genoeg hoe bevoorrecht ze zijn.