vrijdag 21 november 2008

examens ! Joepie....

Niet veel soeps te melden van deze kant van de aarde. Pieter zit volop in de examens en leren kan hij best ....met de mama naast hem. Ik heb daar geen probleem mee, want zo weet ik perfect waarmee hij bezig is en heeft hij niet teveel kans om de vogeltjes in de bomen te tellen, want dat blijkt tijdens het studeren toch opeens zooo ontzettend boeiend te zijn !
Er is natuurlijk een klein nadeeltje, ik kan me absoluut nog niet te best concentreren (vermoeidheid, remember!), maar vorige keer als ik samen met hem leerde was ik volop bezig met de chemo en da's toch wel een wereld van verschil.
Nog 4 examens te gaan, maandag 2, dinsdag 2 en vanaf dan mag het terug wat rustiger aan... :)

zondag 9 november 2008

conditie

Gisteren nog eens even bij de kapper binnengeprongen en voor de eerste keer sinds heeeel lang werd er terug een haardroger gebruikt EN een borstel. Ik stond er van versteld! De rekening wees me er op dat ik terug bij de 'normale' klanten behoor :D (moest voorheen vaak niet betalen om m'n korte plukken te laten herschikken).

Vanaf morgen begin ik terug met m'n loopprogramma, proberen om m'n conditie toch terug op te krikken en vermoeidheid hierdoor PROBEREN wat kwijt te raken. De zon staat hier om 5.30u te blinken, dus een zalig moment om door de nog slapende straten te lopen.

De vermoeidheid blijft nog echt een struikelblok, vaak gaat om 19.30u mijn licht uit.
'Tijd geven' zegt de dokter altijd, maar ik heb hem vergeten te vertellen dat ik geen geduld heb!!

zaterdag 1 november 2008

1 jaar

1 november 2007 zal in m'n geheugen gegrift staan voor de rest van m'n leven (hoe lang dat ook mag zijn !). Op die dag kreeg ik het verdict 'kanker' voorgeschoteld (5 maanden nadat papa was gestorven aan kanker). Een slag in m'n gezicht, ongeloof, woede, pijn, frustratie, duizend vragen, ...

1 jaar = 2 operaties, 5x chemo, haaruitval, uitgeput, pijn, ziek, 32x bestralingen, de start van 5 jaar Tamoxifen met vervroegde menopauze als resultaat, 3 maandelijkse doktersbezoeken,...Je hoopt dit hoofdstuk na 1 jaar te kunnen afsluiten, maar zoiets kan gewoonweg niet. Was het maar zo simpel !

Mensen vragen me soms of ik er sterker ben uitgekomen. Sterker...ik weet het niet, eerder 'anders'. Het heeft me wel meer doen laten nadenken over wat ik verder wil in dit leven.

Gisteren is m'n zus voor een mammo gegaan, alles was in orde (ja, er is toch enige gerechtigheid in de wereld!). De dokter wees haar wel op 2 risicofactoren :
1) de zus (ik dus, een vergiftigd geschenk, sorry zus!)
2) goedaardige dysplasie (veel klierweefsel, geen vetweefsel)

Hierdoor stijgt de kans op kanker van 1/10 naar 1/8. Maar met een jaarlijkse grondige controle kan het ergste vermeden worden.

Trouwens...zo snel krijg je de Tielemans-zussen niet klein !! :D