weekend

Was even weg van de blog-wereld, wegens eigenlijk een te druk weekend. Vrijdagavond uitgenodigd om bij vrienden te gaan eten, zaterdagmiddag gaan lunchen bij vrienden en in't zwembad gaan hangen, gisteren nog eens gaan lunchen...Zalig zo verwend worden, maar aan de andere kant een tikkeltje te vermoeiend. Het gevolg is dat ik nu mij meer in een comateuze fase bevind. De temperatuur is gezakt van 34 naar 29 graden, dus is ietsje menselijker geworden. De hitte werkt niet echt positief op mijn vermoeidheid.Dus ik sleep me voort, van de zetel, via een omweg langs de koelkast, naar mijn bed en terug.
Ach, het zal wel gaan beteren, maar een heel klein tikkeltje meer fut zou wel heel leuk zijn.

beter

Ik voel me al een pak beter dan gisteren, oef!!! Daarnet waren we even naar de mall gegaan, we passeerden een vrouw die duidelijk net voorbij haar chemobehandeling was, want haar haar was fijntjes beginnen terug groeien. Even later komen we ze terug tegen, en ze vraagt heel vriendelijk hoe ver ik ben met mijn behandeling. Hoe blits en cool mijn sjaaltjes ook zijn, je ziet toch dat ik aan de chemo bezig ben. Wie draagt er nu ook met 30 graden een sjaaltje op z'n hoofd natuurlijk ?!?!
Ben dan even bij mijn kapster binnengesprongen, die vond mijn coupe geweldig! Heb haar beloofd dat ik binnen een paar maanden terug bij haar sta, met terug een bos haar ;-)

chemo nr.2

De 2de chemo is 'binnen', maar wat een verschil met de 1ste keer, ik voel me als een zombie, leeg, misselijk,... Hopelijk morgen wat beterschap.

grenzen verleggen

Ik moet toegeven dat ik gisteren een mega dip had, het was telkens zo confronterend me in de spiegel te zien! Uiteindelijk is het elke keer je grenzen verleggen. Eerst een 'drama' dat je borst verminkt is, daarna 'drama' dat je chemo moet krijgen, volgende 'drama' is je haar verliezen. Ik heb me daar nu allemaal bij neegelegd. Alleen....ik zou toch graag hebben dat m'n wimpers en wenkbrauwen blijven...
Maar eigenlijk, het enige wat echt belangrijk is, is die kanker uit m'n lijf krijgen. Dat haar groeit wel terug, die borst, ach...gewoon terug gezond worden daar draait het tenslotte allemaal om !

Daarnet bloed gaan laten trekken, als alles ok is morgen om 10u 2de chemo.

kort, heel kort

Ik kon het niet blijven uitstellen. Ik werd 's nachts wakker met plukken haar op mijn gezicht, heel m'n lichaam jeukte van alle haren, echt onhoudbaar, vandaar de korte pijn, afscheren de boel(om dan nog te zwijgen van haarpijn!). Pieter had zich als vrijwilliger opgegeven om 'de daad' uit te voeren, samen met haarmeester Dominique werden de plukken professioneel verwijderd.

Pieter vindt het best wel mooi, maar zou toch graag hebben dat ik met een sjaaltje op m'n hoofd naar de winkel ga ;-)

M'n haar is dan nu wel 3mm kort, maar dat wil niet zeggen dat het minder uitvalt, no way! Ben eens benieuwd wanneer ik helemaal kletsenbol ga zijn, maar tegen dit tempo zal dat niet lang duren!

Ik moet toegeven, ik heb me eerst een beetje moed ingedronken (2 glazen wijn...);-)

(nu ik die foto eens goed bekijk, kan Pieter ook wel eens een haarbeurtje ondergaan...)

blijven aftellen

Ik moet dringend iets gaan doen aan die rondvliegende haren, mijn kleren hangen vol. Maar ik blijf het volhouden tot na het weekend! Gisteren stond er een stevige bries, je zag m'n haren gewoon in 't ronddwarrelen.Dus ik kan het afscheren niet blijven uitstellen :(
Als het gebeurt, zal ik proberen er een foto van op de blog te zetten, maar ben daar nog niet zeker van. Het zal een harde slag zijn. Maar... gezondheid gaat boven alles!!

Ondertussen tel ik stiekem af naar de volgende chemo, het kan niet snel genoeg gaan nu. Gelukkig is woensdag, 23 januari al devolgende chemo.

hoofdpijn

Ik loop al een paar dagen rond met een hoofdpijn om "u" tegen te zeggen. Koppig en eigenwijs als ik ben weiger ik natuurlijk daar iets tegen te nemen, het heeft ook te maken met het feit dat ik niet weet wat ik MAG nemen, aspirine staat op de zwarte lijst, dus dat al zeker niet.
Daarstraks dan toch maar even naar de oncologie gebeld, daar wisten ze me te vertellen dat ik alles mocht nemen zolang er maar geen codeine in zit. Heb toch maar een Nurofen (dat mocht!) binnengezwierd, en ik moet toegeven ik voel me al een pak beter, al zullen die 2 glazen wijn die ik net heb gedronken er ook voor iets tussenzitten :-)

En ondertussen flikkert het haar van mijn hoofd af, echt, onvoorstelbaar. Gelukkig ben ik voorzien van een redelijke bos haar, volgens Dominique heb ik minstens nog een paar miljard haartjes op mijn hoofd, dus dat geeft me toch nog een paar dagen voor ik een Kojak-look krijg.

En de vermoeidheid, ja, dat is een trouwe aanwezige, *zucht*.... Maar voor de rest heb ik absoluut geen klagen, dus ik mag me tot de gelukkigen rekenen, er zijn er ander....

wolk

Ik stond daarnet met iemand te praten en ondertussen wreef ik, onbewust, door mijn haar. Ik zag een wolk van haar voor mijn ogen dwarrelen! !@#$%^& ! De kunst is nu echt van met mijn handen uit mijn haar te blijven. Eerst zat ik met m'n handen in mijn haar, nu zit ik met m'n haar in mijn handen !
Ik probeer het vol te houden tot na het weekend, daarna scheer ik waarschijnlijk de boel kort.
Ondertussen blijft de poetsvrouw hier maar haar stofzuigen ;-)

haaruitval

Dikke tranen...mijn haar begint nu echt wel serieus uit te vallen. Ik wist dat het ging gebeuren, maar toch blijf je heel stiekem hopen dat je een uitzondering op de regel bent, en dat het niet zou uitvallen. Ik weet het, wat is nu haaruitval als je moet vechten voor je leven, maar toch... Het zal binnenkort de eerste keer zijn dat mijn schedel zichtbaar zal zijn, toen ik net was geboren had ik een stevige haardos. Ik citeer even mijn moeder, toen ze me zag:"Amai, 't is precies een aap"(dank u mama...). Ach, als de chemo voorbij is, groeit het wel terug, en kan ik er terug gaan uitzien als een aap ;-)

krabben!

Mijn 11de dag van de chemo is ingegaan, geen veranderingen te melden, nog steeds een afschuwelijk jeukende wriemelkop, maar nog geen haaruitval. De vermoeidheid is met ups en downs. Heb gisteren wat gestreken, en ben maar tot 8 stuks geraakt, straks een poging voor de andere 1 635 stuks :-) Voor de rest voel ik me prima!

leeg

Gisteren, vandaag en morgen zit ik op m'n laagste niveau wat immuniteit betreft, dat wil dus zeggen geen mensen kussen, omhelzen, niet naar drukbezochte winkels, cinema,...Maar geloof me, daar heb ik allesbehalve zin in, ik voel mee leeg, moe. Het kan ook met de warmte te maken hebben, 33 graden is iets teveel van het goede. Ik sleep me van de zetel naar m'n bed en terug. Het enige dat vandaag actief is aan mijn lichaam, zijn die afschuwelijke kriebels op m'n hoofd. (maar ik heb mijn haar nog!) Waaauw, ik heb me al beter gevoeld... Morgen misschien (hopelijk!) terug wat beter.

jeuk

Mijn hoofd begint te jeuken, het zou een teken zijn van het begin van mijn haaruitval...Ik sta niet echt te jubelen van vreugde... Ik trek af en toe eens goed aan mijn korte plukken, maar er komt voorlopig toch maar een haartje mee, houden zo hierboven ! Elke morgen bezie ik mijn hoofkussen, maar zie nog niets alarmerends. Jipie! Maar het zal toch gaan gebeuren, vroeg of laat....

cortisone

Vandaag niet anders gevoeld dan gisteren. Nog wat moe. Af en toe een 'metaal-opflakkering' in mijn mond, maar is van korte duur. Dominique wees me er gisteren op dat ik waanzinnig aan het eten was (had het zelf niet door natuurlijk...), en inderdaad mijn honger is erg moeilijk te stillen ! Een nadeeltje van de cortisone. Dank u, cortisone ! Seffens passen m'n kleren helemaal niet meer ;-) Maar alles is beter dan je misselijk te voelen natuurlijk!

lachwekkend

Ben net uit m'n bed gestapt na een hele goede nacht. Ik zit nu voor m'n computer, 1 hand op het toetsenbord, het andere hand ondersteunt mijn hoofd. Mijn ogen vechten om open te kunnen blijven, maar verliezen de strijd. Het is met momenten best wel lachwekkend hoe de vermoeidheid met je lichaam speelt. Er over zitten zeuren helpt niet, slechts 1 oplossing nu, terug naar mijn bed!

crash

Het ging te goed, ik had het moeten weten. Gisterenavond begon er een venijnig vies metaalsmaakje in m'n mond te komen. Ik was er voor verwittigd dat het kon gebeuren, maar was er van overtuigd dat het mij niet zou overkomen. Zelfs mijn lippen smaakten naar ijzer. Vanochtend met het ontbijt was het gelukkig beter, maar nu is het terug opgekomen. Qua dieet kan het wel tellen, NIKS smaakt nog, jakkes!! De vermoeidheid zuigt me momenteel leeg, en het begint stilaan frustrerend te worden. Op momenten als deze wordt het me allemaal een beetje teveel. Mensen die gezond zijn beseffen jammer genoeg niet vaak genoeg hoe bevoorrecht ze zijn.

zomer

Ik heb 1 groot geluk, en dat is dat het hier nu volle bak zomer is, waardoor het aantal zieke mensen serieus beperkt is, en ik dus minder kans oploop besmet te worden met een of andere vieze snotvalling of ander lekkers...Mijn immuniteit begint te zakken, dus ik moet gaan oppassen. Maar ik houd me redelijk goed aan de regels, minstens 4x per dag de tanden poetsen, heel vaak handen wassen...Mijn huis begint al helemaal naar Dettol te ruiken, een ziekenhuisgeur is er niks bij vergeleken ;-) Ik voel me nog steeds ok, een beetje zware ogen, vermoeid, maar het is best draagbaar. Ik geef er niet aan toe, maar probeer tussen de was- en poetsbeurten toch goed te rusten, alhoewel ik niet echt het gevoel heb dat dat helpt. Het doet er niet toe, de chemo is volop door mijn lichaam aan het zweven en is (hopelijk!) z'n werk aan het doen, en dat is het belangrijkste!!

moe

Ben gisterenavond rond 21u in coma gevallen, en werd pas wakker om 5.30u, zalig om nog eens in 1 ruk door te slapen. Ik voel me nog altijd goed, alleen voel ik de energie uit mijn lichaam wegebben, ik vecht er tegen door hevig mijn huis te beginnen poetsen (op het strand gaan liggen is nu geen optie meer sinds ik met de chemo ben begonnen...). Ik ben moe, maar ik kan niet slapen. Dan is verder kuisen een goede oplossing natuurlijk ! Eens zien hoe lang ik het kan volhouden ;-)

't is er af !

Voila ! De kapster heeft naar hartelust haar ding kunnen doen, ik moest zelfs niet betalen, lief he! Ben redelijk tevreden, moet nog even wennen. Tegen de tijd dat ik er aan gewend ben, valt het er waarschijnlijk uit ;-) Ik voel me nog steeds uitstekend. Ben wel wat moe, ik weet niet of het van de chemo zelf is, of van het feit dat ik tussen 3.30u en 5u vanochtend zat te chatten via de computer. Ik kon echt niet slapen, en had een slachtoffer gevonden om mij te babbelen.(waarvoor ik haar nog altijd heel dankbaar ben ;-)) Vanochtend belde de verpleegster van de oncologie om te vragen hoe ik me voelde, ze stond er redelijk van versteld dat ik me zo goed voelde. Ik blijf maar hopen dat het zo blijft !!!

nr.1

Voila, chemo nr. 1 is 'binnen'! Bij de oncologe ben ik weer in tranen uitgebarsten, het was een combinatie van spanning en een paar slapeloze nachten, denk ik. Je ziet dat die mensen daar dat gewoon zijn, er staat altijd een doos met zakdoekjes ;-) Ik kan niet zeggen hoeveel baxters ik heb gekregen, heb het niet zo zitten volgen, maar er werd telkens tussendoor gespoeld, dus het waren er wel wat. De eerste 2 waren tegen misselijkheid, dan een rode (van die valt je haar uit!), dan nog wat lekkers tussendoor, dan ene waarvan je een ijzersmaak in je mond krijgt. Dat is gelukkig nog niet het geval ! De eerste 5 dagen zou ik me niet misselijk mogen voelen, voor daarna heb ik pilletjes gekregen. Tussen de 8ste en 10de dag zou mijn immuniteit belachelijk laag gaan zakken en mag ik niet de de cinema, mall, geen mensen kussen,... Ik denk er aan om morgen de schaar in mijn haar te laten zetten. Ik beslis over mijn haar, niet de chemo!! Volgende chemo : 23 januari, 10u. (als m'n bloed ok is uiteraard) (de foto is niet geweldig, is getrokken met de gsm + het feit dat ik er fantastisch belabberd uitzie heeft daar waarschijnlijk ook iets mee te maken!)

zenuwen

Nog een paar uurtjes, en we trekken vol goede moed naar de oncologie. Ik moet toegeven, de zenuwen gieren door mijn lijf. Pieter gaat gelukkig bij een vriendje spelen, dus daar hoef ik me geen zorgen om te maken. Hij weet dat ik vandaag voor m'n eerste chemo moet gaan, hij zegt er niks van, maar gisterenavond nam hij me plots heel stevig vast, hij zei niets, maar je kon voelen dat hij er toch bezorgd om is. Vannacht is hij bij me komen liggen, hij zei dat hij niet kon slapen. Tja, hoe ga je als 10-jarige ermee om ?? Ik ben zo moe van de laatste dagen zo slecht te slapen, hopelijk val ik in slaap tijdens mijn baxter... M'n oor doet nog altijd behoorlijk pijn, ik hoop echt dat mijn chemo vandaag kan doorgaan! Ik laat het jullie straks weten! Voor ik de chemo-club binnenstap, wil ik iedereen nog eens heel hartelijk bedanken voor jullie berichtjes op de blog, e-mail, sms, telefoontjes,.... Het is een enorme steun, voor mij, maar ook voor Dominique. Echt, super!!

oorpijn

Ik ben gisteren even bij de dokter binnengesprongen. Ik had al 2 dagen ontzettende pijn bovenaan mijn kaak en het begon naar mijn oor te trekken. Ik moet, zal en wil morgen absoluut met de chemo beginnen, dus wou geen risico's nemen. Verdict : 'swimmers ear' ! Geen echte middenoorontsteking, maar een ontsteking ergens in mijn oor, dat nu lokaal behandeld wordt met antibiotica. De timing is weer goed gekozen (?) maar volgens de dokter kan alles gewoon doorgaan morgen. Ik hoop dat de oncoloog er ook zo over denkt! Nu, het is niet te verbazen dat ik een swimmers ear heb, de voorbije dagen was het zo zalig op 't strand, dat we uren in de zee zaten, met ons body board de golven te trotseren (en gelukkig geen haaien gezien!). Ik heb er megahard van genoten, en voel me sterk om er morgen aan te beginnen. Maar het begint toch te kribbelen in m'n buik, een beetje bang voor het onbekende, niet goed wetende wat er gaat komen, hoe ik me ga voelen... Het klinkt misschien raar, maar ik ben 'blij' dat de chemo eindelijk gaat beginnen. Weet je, het 'hangt daar ergens', en je zit er naar toe te leven, je probeert je voor te bereiden, en eindelijk is het dan zover....

2008

Mijn voornemens voor 2008 ? Heel simpel...GENEZEN!! Ik hou me meestal niet aan m'n voornemens (wie wel??), maar voor dit voornemen ga ik vechten! Keihard ! time for relaxation good sleep someone to dance with someone to dream with ... a bit of adventure ... lots of good luck *** may you always have: love to share and ... friends that care ... Dat iedereen een mega-gigantisch fantastisch 2008 mag beleven !!