strijken

Hola, gisteren 69 unieke bezoekers op deze blog, ik kan beter een fanclubke beginnen ;-) Jullie steun is mega. DANK U!!! Vandaag moet ik eens niet naar een of andere dokter of ziekenhuis, ik ga me nog vervelen! Dat is ook niet echt waar, want door de gebeurtenissen van de voorbije weken is de hoop strijk gestegen tot een fraai Mount Everest-gehalte. En het huis is er ook niet echt properder op geworden. Maar het zal niet allemaal voor vandaag zijn, vrees ik. Ik slaap nog altijd de sterren van de hemel. En de pijn knaagt ook nog wel, dus ik moet het toch nog wat kalm aan doen. Eerst de berg strijk reduceren tot een platte vlakte. Ik beweer altijd bij hoog en bij laag dat ik geen kleren heb, Dominique moet daar altijd eens om lachen als ik dat zeg (jamaar Do, het is echt waar, ik heb niks om aan te trekken!), maar als ik door deze berg strijk moet ploeteren heb ik plots teveel kleren! Raar he! (en dit terwijl het zonnetje al zalig staat te blinken boeh boeh)