operatie

Donderdag 8 november We hebben aan Pieter min of meer uitgelegd wat er aan de hand is. Zijn reactie...."wanneer gaan we eten ?". Zalig toch, hij doet ons er aan herinneren dat de wereld echt niet is gaan stilstaan sinds 1 november, alles loopt gewoon verder. En da's maar goed ook! Dominique, Ines en ik gaan om 12 uur het ziekenhuis binnen. Leuk om wat supporters bij te hebben ;-). Zoals je kan zien krijg ik direct een supersexy schortje. Bezoek van de anesthesist, die er volgens Ines en mij wel 'best mocht wezen'! Ines heeft alle pogingen gedaan om zijn aandacht te trekken, maar da's nog een verhaal op zich ;-) Ik krijg een pilletje 'om te kalmeren', het was gewoon een fameuze slaappil, want ik kon amper wakker blijven. Een stel verplegers rijden me rond 13u naar de operatiekamer en verder weet ik daar niks meer van....zzzzzzz.... Rond 18.30u word ik terug de kamer binnengereden. Mijn supporters waren er gelukkig nog. En toen was het wachten op de dokter, om te horen hoe het gegaan was. Om 20u kwam hij dan eindelijk, met niet zo goed nieuws, er waren uitzaaiingen, dus ik kan niet onderuit aan chemo... Een serieuze slag in ons gezicht. Ik vat het allemaal niet zo goed, ben nog te hard verdoofd. Ines en Dominique zijn dan gaan eten. Volgens Dominique was het de afschuwlijkste dag van zijn leven, arme schat. Gelukkig dat ons Ines er was. Blijkt dat de 2 elk een roos pilletje hebben genomen die avond, kwestie van samen in coma te vallen...