De dagen gaan gewoon aan mij voorbij, zonder ik er echt erg in heb. Voor de rest doen vooral m'n armen nog pijn, maar dat went blijkbaar wel.
De pluche bovenop m'n hoofd blijft ...euh...plucherig, maar de 'echte' haren zijn toch wel zichtbaar aan het worden.
De gedachten aan de testen die er in de toekomst gaan gebeuren, maken me eigenlijk heel bang, ik weet het, ik moet er nog niet aan denken, maar ben gewoon wel realistisch, de kans om terug die vettige kanker te krijgen ligt een stuk hoger nu het in m'n lijf is (geweest).
En nee, altijd positief blijven denken en blijven lachen is gewoon niet mogelijk. Daar kunnen m'n lotgenoten zeker over meespreken...
We gaan ons een weekendje boeken, er even tussenuit, en eventueel vreselijk zalig languit gaan in een spa. :)
2 opmerkingen:
Je hebt gelijk Marie-France, ga er maar eens lekker tussenuit, je hebt het verdient.
Wat dat moe zijn, kan ik goed inkomen. Mijn laatste chemo is van 7 december jl. en ik ben nog steeds moe. Ik heb de indruk dat het niet betert, integendeel.... maar dat zal vermoedelijk maar het gedacht zijn.
Positief denken: de ene dag heel makkelijk, de andere dag niet om te doen !
Geniet maar van al het mogelijke...
Dikke knuffel.
Ik ken het woord ( moe )
maar al te goed ,van Elly natuurlijk.
Kon ik maar meer doen voor jullie!
Een reactie posten