zaterdag 1 november 2008

1 jaar

1 november 2007 zal in m'n geheugen gegrift staan voor de rest van m'n leven (hoe lang dat ook mag zijn !). Op die dag kreeg ik het verdict 'kanker' voorgeschoteld (5 maanden nadat papa was gestorven aan kanker). Een slag in m'n gezicht, ongeloof, woede, pijn, frustratie, duizend vragen, ...

1 jaar = 2 operaties, 5x chemo, haaruitval, uitgeput, pijn, ziek, 32x bestralingen, de start van 5 jaar Tamoxifen met vervroegde menopauze als resultaat, 3 maandelijkse doktersbezoeken,...Je hoopt dit hoofdstuk na 1 jaar te kunnen afsluiten, maar zoiets kan gewoonweg niet. Was het maar zo simpel !

Mensen vragen me soms of ik er sterker ben uitgekomen. Sterker...ik weet het niet, eerder 'anders'. Het heeft me wel meer doen laten nadenken over wat ik verder wil in dit leven.

Gisteren is m'n zus voor een mammo gegaan, alles was in orde (ja, er is toch enige gerechtigheid in de wereld!). De dokter wees haar wel op 2 risicofactoren :
1) de zus (ik dus, een vergiftigd geschenk, sorry zus!)
2) goedaardige dysplasie (veel klierweefsel, geen vetweefsel)

Hierdoor stijgt de kans op kanker van 1/10 naar 1/8. Maar met een jaarlijkse grondige controle kan het ergste vermeden worden.

Trouwens...zo snel krijg je de Tielemans-zussen niet klein !! :D

2 opmerkingen:

Maria M zei

Goede dag

Een jaar later,je moet wel stil staan bij deze data om vele redenen.
Maar ik wens je het beste voor het volgende jaar.
Geniet van je zus!

XXX

Anita zei

Kom je even een prettige dag toewensen. Hopelijk is het bij jullie beter weer dan bij ons. Groetjes en hou je taai hè !!!