De poetsvouw maakt het binnen redelijk onveilig met de stofzuiger en kletterende borden, dus ik heb me naar de tuin verplaatst. De lente doet een poging binnen te dringen en daar kunnen we alleen maar vrolijk van worden ! Ik kan de stilte in de tuin gebruiken, ben stik, stik, stikkapot (vermoedelijk van m'n pillen).
Binnen een 10-tal dagen zit ik op het vliegtuig voor een 12-tal uur. Ik kijk er ongelofelijk naar uit om naar Belgie te gaan, al zal de vermoeiende vlucht de wallen onder m'n ogen niet ten goede komen ! :D
dinsdag 5 augustus 2008
slaap slaap slaap
Het weer laat zich weer van z'n beste kant zien, ik begin stilaan te ontdooien !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Marfke, die wallen moogt ge hier laten,want die hebben we dringend nodig om het water tegen te houden. Jij bent er dan vanaf en wij zijn geholpen!!
Hallo lieve Marie-France,
Bedankt voor je smsje gisteren tijdens de dodentocht, het heeft ongelooflijk veel deugd gedaan. Niet veel later zat de geheugenkaart van mijn gsm vol en wiste ik alle berichten, zonder erbij stil te staan dat ik jouw nummer niet had om je te zeggen dat we de eindstreep gehaald hebben! We hebben er tweeëntwintig uur over gedaan. Het was zwaar, zeer zwaar. Maar meer pijn dan dat jij en Sofie al gehad hebben zouden wij niet hebben dus opgeven zat niet bij de mogelijkheden! De actie voor Kom op tegen kanker heeft uiteindelijk iets meer dan duizenddriehonderd euro opgebracht, een resultaat waar ik best fier op ben.
Wat Sofie betreft, zeer schrijnend. Echt om heel stil.. of heel kwaad om te worden en het uit te schreeuwen hoe onrechtvaardig het allemaal niet is. Maar daar heeft het allemaal niets mee te maken.
Wat kunnen we meer doen dan er voor haar te zijn, haar zichzelf te laten zijn bij ons?
Lieve Marie-France ik wens je een plezierig, deugddoend verblijf toe hier in Belgë!
Liefs, sterkte en moed.
Joeri
Een reactie posten